İsviçre Dağ Köpeği simetrik pas rengi ve beyaz lekeleri ve soğuk havaya dayanıklı çift katlı siyah kürkü ile güçlü ve iri bir köpektir. Köpeğin göğsünde, başında ve patilerinde beyaz; iki gözün hemen üzerinde, yanaklarda, göğsün iki yanında, kuyruk altında ve bacaklarda pas rengi tüyler vardır. Düz ya da hafif dalgalı kürkü orta derecede uzundur. Geniş kafasını alındaki hafif bir kırışıklık tamamlar.Orta büyüklükteki üçgen kulaklar düşüktür. Koyu renkli gözler nazik ifadelidir. Burun siyahtır. Dişler makas gibi kapanır. Beden, geniş ve derin bir göğüs eşliğinde sağlam ve güçlüdür. Göğüs çizgisi en az dirseğe kadar iner. Kuyruk uzun, tüylü ve sakinken aşağıda taşınır.

Karakteri 

Bu nazik ve neşeli köpekler çocuklara bayılırlar. Çok zeki, eğitimi kolay ve doğal bekçi köpekleridir; ancak belirgin bir saldırganlıkları yoktur. Çok sadıktırlar ve özellikle 18 aylık olduktan sonra yeni bir aileye alışmakta zorluk çekebilirler. Kendilerine güvenen, dikkatli ve iyi huylu köpeklerdir. Yabancılara yaklaşımları oldukça iyidir ve diğer hayvanlar ve köpeklerle de genellikle iyi geçinirler. Olgunlaşmaları zaman aldığından uzun süre enerjik yavruluk dönemlerini sürdürürler. İsviçre Dağ Köpeklerinin insanlarla olmaya gereksinimleri olduğundan arka bahçede uzun süre yanlız bırakılmamalıdır. Tüm köpeklerde olduğu gibi İsviçre Dağ Köpekleri yavruyken dikkatli sosyalleştirilmelidir. Bu köpekler oldukça duyarlıdırlar ve nazikçe eğitilmelidir.

Yaşam Ortamı

Apartman yaşamı için tavsiye edilmez. Ev içinde orta derecede hareketlidirler ve geniş, çitlerle çevreli bir bahçede daha mutlu olurlar. Sık kürkleri sıcak iklimde problem çıkarabileceğinden serin iklimler için idealdir.

Egzersiz İhtiyacı 

Düzenli egzersize ihtiyaç duyan büyük aktif ırklardandır.

Bakımı

Özellikle tüy dökme mevsiminde uzun sık kürküne dikkat ederek günlük ya da haftalık bakım önemlidir. Gerekiyorsa banyo ya da kuru şampuanlama yapılabilir. Bu ırk mevsimsel olarak bol tüy döker.

Kökeni

İsviçre Dağ Köpeklerinin gerçek orijini net olmasa da bu ırk, ilk olarak İsviçre Alpleri'nde çiftlik köpeği olarak kullanılmaya başlanmıştır. 18. yüzyılda yapılan yağlı boya tablolarda bu tip köpeklere rastlanır. 19. yüzyılın sonlarına doğru ülkeye sokulan farklı ırktan köpekler yerel ırkları kaybolma tehlikesiyle karşı karşıya bırakmıştır. Professor Albert Heim, Franz Schertenleib ve arkadaşları Berner Sennenhund'un kalan örneklerini toplayıp ayrı bir ırk olarak stabilize ederek yerel İsveç ırklarının korunması konusunda ilk çalışmaları başlatmışlardır. İsviçre Dağ Köpeği (Bernese Mountain Dog) adını ırkın yaygın olarak bilindiği İsviçre'nin Berne kantonundan almıştır. Bu dayanıklı ırk, koyun ve sığırların sürülmesinde, yük taşımada ve çiftlik bekçisi olarak kullanılmıştır. Kibar ve neşeli doğası gereği iyi bir aile köpeğidir. İz sürme, sürü gütme, bekçilik, koruma, arama ve kurtarma, araba çekme ve itaat yarışmaları yetenekleri arasındadır.